Laatste weekje genieten!
Door: Vandita Crezée
Blijf op de hoogte en volg Vandita
13 April 2017 | India, Chembur
Lieve allemaal,
Zoals jullie allemaal wel zullen weten, is zaterdag mijn hernieuwe kennismaking met Nederland, haha :-P. ZIN IN!!! Maar dat betekend ook, afscheid nemen van dit geweldige land India.
Ook deze week is als een droom voorbij gevlogen; de laatste dingetjes afmaken, de laatste souvernirs kopen, de laatste besprekingen met mijn collega’s en weer beginnen met inpakken. Kortom een dubbel gevoel, gemengde gevoelens.
Afgelopen weekend stond er eigenlijk op de planning om een fietstocht door Mumbai te maken. Helaas is deze excursie niet doorgegaan, omdat er niet genoeg aanmeldingen waren. Erg jammer, want dat leek mij toch een geweldige ervaring!
Mijn eerste item voor de zaterdagochtend; een bezoekje brengen aan ’t postkantoor. Ook eens een leuke ervaring om mee te maken: toen ik eenmaal iemand had gevonden die Engels sprak, moest diegene mijn pakketje natuurlijk eerst door meerdere mensen laten beoordelen. Vervolgens moest ik naar buiten, daar stond een lief vrouwtje die je pakketje in ‘rijstzakken’ verpakt. Kortom, je wordt lekker van ’t kastje naar de muur gestuurd maar het is verstuurd :-D.
Uiteindelijk heb ik besloten om in mijn laatste weekendje wat dingen te bezichtigen. ’s Middags ben ik naar de ‘Hanging Gardens’ geweest. Dit was zeker de moeite waard om een bezoekje aan gebracht te hebben. Vervolgens ben ik met taxi naar een ander gedeelte van Mumbai geweest (Colaba) om nog wat laatste souvenirs te kopen. ’s Avonds heb ik besloten om in de buurt van Chembur (waar ik verblijf) een hapje te eten. Een beetje saai is het natuurlijk wel in je eentje, maar de mensen bekijken blijft hier ook geweldig!
De volgende dag ben ik met het nieuwe vervoersmiddel van Mumbai: ‘de monorail’ naar het andere gedeelte (Wandala depot) van Mumbai gegaan. Ik heb mij laten vertellen dat de monorail nu een klein 2 jaar bestaat. Het is een beetje te vergelijken met een metro. Een super leuke ervaring om mee te maken. ‘En dan, wat ga je dan doen?’ Ik besloot om in dit gedeelte wat tempels te bezoeken. Eenmaal aangekomen in de tempel was het personeel hier erg aardig en behulpzaam, ze hebben mij door de tempel rondgeleid en de rituele uitgelegd, boden mij zelfs een gratis lunch aan en een indiase familie nodigde mij zelfs bij hun thuis uit. Het verbaasde mij dat de mensen zo open, lief en vriendelijk zijn!
Mijn laatste week in het kindertehuis Bal Anand probeer je zo goed en efficiënt mogelijk te benutten. De stafleden hier vroegen om het één en ander uit te werken, ik heb nog de nodige gesprekken met hun gehad, je wilt nog zoveel mogelijk liefde en aandacht aan de kinderen besteden. Kortom het was een leuke maar hectische laatste week!
In een gesprek met één van de personeelsleden heb ik goed kunnen praten over mijn wisselende gevoelens, tijdens mijn verblijf in het kindertehuis. Doordat je zelf bent geadopteerd kan je je zo goed inleven in deze kinderen; hoe blij en gelukkig de kinderen er van buiten uitzien, ik geloof zeker dat deze kinderen de ouderliefde zullen missen! Heel fijn om te merken dat het personeel mijn gevoelens kon beamen.
Ook heb ik nog een laatste meeting met de Managers Sulu en Kala gehad over de besteding van het sponsorgeld:
De stroomvoorzieningen op Umang.
Een uitje voor de bewoners op Umang.
Voor een heel jaar worden alle cadeautjes en benodigdheden besteedt aan de verjaardagen van de bewoners.
Eén mevrouw van buitenaf die een meervoudige beperking heeft, komt samen met de bewoners van Umang kleden maken.
Fysio,- en speechtherapie op Umang.
Medicatiekoelkast die op slot kan in het kindertehuis Bal Anand.
Het vervangen van 2 vloeren in het kindertehuis Bal Anand.
Medicatiecheck voor alle personeelsleden in het kindertehuis Bal Anand.
Vandaag was dan toch echt mijn laatste werkdagje aangebroken. Als afscheidscadeau heb ik voor het hele kindertehuis (+/- 100 mensen incl. staff) typische zoetigheden getrakteerd. De kinderen zijn hier dol op!
Vanmiddag is er door de begane grond (wat bestaat uit de directrice, social workers, desk medewerkers) een afscheidsparty voor mij georganiseerd. Ik heb dit niet vaak; maar door hun lieve woorden kregen deze mensen mij toch even stil. Hun compliment naar mij toe; is dat ik altijd zo vrolijk ben en de kinderen hierin kan meenemen, een vertrouwenspersoon ben voor de kinderen, zelfstandig ben en dat ik zorg draag voor de ‘special needs’ kinderen.
En natuurlijk werd ik bedankt voor het sponsorbedrag, wat ik voor dit project heb gerealiseerd. Bij deze, nogmaals iedereen bedankt!
Iedereen alvast fijne paasdagen en tot snel!
Lieve groetjes Wandita
Zoals jullie allemaal wel zullen weten, is zaterdag mijn hernieuwe kennismaking met Nederland, haha :-P. ZIN IN!!! Maar dat betekend ook, afscheid nemen van dit geweldige land India.
Ook deze week is als een droom voorbij gevlogen; de laatste dingetjes afmaken, de laatste souvernirs kopen, de laatste besprekingen met mijn collega’s en weer beginnen met inpakken. Kortom een dubbel gevoel, gemengde gevoelens.
Afgelopen weekend stond er eigenlijk op de planning om een fietstocht door Mumbai te maken. Helaas is deze excursie niet doorgegaan, omdat er niet genoeg aanmeldingen waren. Erg jammer, want dat leek mij toch een geweldige ervaring!
Mijn eerste item voor de zaterdagochtend; een bezoekje brengen aan ’t postkantoor. Ook eens een leuke ervaring om mee te maken: toen ik eenmaal iemand had gevonden die Engels sprak, moest diegene mijn pakketje natuurlijk eerst door meerdere mensen laten beoordelen. Vervolgens moest ik naar buiten, daar stond een lief vrouwtje die je pakketje in ‘rijstzakken’ verpakt. Kortom, je wordt lekker van ’t kastje naar de muur gestuurd maar het is verstuurd :-D.
Uiteindelijk heb ik besloten om in mijn laatste weekendje wat dingen te bezichtigen. ’s Middags ben ik naar de ‘Hanging Gardens’ geweest. Dit was zeker de moeite waard om een bezoekje aan gebracht te hebben. Vervolgens ben ik met taxi naar een ander gedeelte van Mumbai geweest (Colaba) om nog wat laatste souvenirs te kopen. ’s Avonds heb ik besloten om in de buurt van Chembur (waar ik verblijf) een hapje te eten. Een beetje saai is het natuurlijk wel in je eentje, maar de mensen bekijken blijft hier ook geweldig!
De volgende dag ben ik met het nieuwe vervoersmiddel van Mumbai: ‘de monorail’ naar het andere gedeelte (Wandala depot) van Mumbai gegaan. Ik heb mij laten vertellen dat de monorail nu een klein 2 jaar bestaat. Het is een beetje te vergelijken met een metro. Een super leuke ervaring om mee te maken. ‘En dan, wat ga je dan doen?’ Ik besloot om in dit gedeelte wat tempels te bezoeken. Eenmaal aangekomen in de tempel was het personeel hier erg aardig en behulpzaam, ze hebben mij door de tempel rondgeleid en de rituele uitgelegd, boden mij zelfs een gratis lunch aan en een indiase familie nodigde mij zelfs bij hun thuis uit. Het verbaasde mij dat de mensen zo open, lief en vriendelijk zijn!
Mijn laatste week in het kindertehuis Bal Anand probeer je zo goed en efficiënt mogelijk te benutten. De stafleden hier vroegen om het één en ander uit te werken, ik heb nog de nodige gesprekken met hun gehad, je wilt nog zoveel mogelijk liefde en aandacht aan de kinderen besteden. Kortom het was een leuke maar hectische laatste week!
In een gesprek met één van de personeelsleden heb ik goed kunnen praten over mijn wisselende gevoelens, tijdens mijn verblijf in het kindertehuis. Doordat je zelf bent geadopteerd kan je je zo goed inleven in deze kinderen; hoe blij en gelukkig de kinderen er van buiten uitzien, ik geloof zeker dat deze kinderen de ouderliefde zullen missen! Heel fijn om te merken dat het personeel mijn gevoelens kon beamen.
Ook heb ik nog een laatste meeting met de Managers Sulu en Kala gehad over de besteding van het sponsorgeld:
De stroomvoorzieningen op Umang.
Een uitje voor de bewoners op Umang.
Voor een heel jaar worden alle cadeautjes en benodigdheden besteedt aan de verjaardagen van de bewoners.
Eén mevrouw van buitenaf die een meervoudige beperking heeft, komt samen met de bewoners van Umang kleden maken.
Fysio,- en speechtherapie op Umang.
Medicatiekoelkast die op slot kan in het kindertehuis Bal Anand.
Het vervangen van 2 vloeren in het kindertehuis Bal Anand.
Medicatiecheck voor alle personeelsleden in het kindertehuis Bal Anand.
Vandaag was dan toch echt mijn laatste werkdagje aangebroken. Als afscheidscadeau heb ik voor het hele kindertehuis (+/- 100 mensen incl. staff) typische zoetigheden getrakteerd. De kinderen zijn hier dol op!
Vanmiddag is er door de begane grond (wat bestaat uit de directrice, social workers, desk medewerkers) een afscheidsparty voor mij georganiseerd. Ik heb dit niet vaak; maar door hun lieve woorden kregen deze mensen mij toch even stil. Hun compliment naar mij toe; is dat ik altijd zo vrolijk ben en de kinderen hierin kan meenemen, een vertrouwenspersoon ben voor de kinderen, zelfstandig ben en dat ik zorg draag voor de ‘special needs’ kinderen.
En natuurlijk werd ik bedankt voor het sponsorbedrag, wat ik voor dit project heb gerealiseerd. Bij deze, nogmaals iedereen bedankt!
Iedereen alvast fijne paasdagen en tot snel!
Lieve groetjes Wandita
-
13 April 2017 - 19:57
Diedy:
Hallo Vandita,
Opnieuw weer een boeiend verslag van je gelezen. Dit keer over je laatste week in India.
Je hebt er in die drie maanden zoveel indrukken opgedaan en zoveel bijzonders beleefd en het zo buitengewoon naar je zin gehad, dat ik me kan voorstellen dat het vertrek best moeilijk zal zijn.
Maar je schreef al eerder: ik ga zeker weer een keer terug! Dat is een troostende gedachte voor je. Zo denk ik altijd bij vertrek uit Zuid-Afrika.
Vanuit Diepenveen wensen Hans en ik je een voorspoedige reis naar huis.
Ook toch fijn om weer naar je eigen appartementje te gaan.
Je weet: zoals het klokje thuis tikt...... En dat is ook veel waard!
Tot ziens, en fijne paasdagen gewenst.
Succes en sterkte met acclimatiseren hoor!
Diedy -
13 April 2017 - 23:04
Lia:
Lieve Diet,
Fijn dat je tot het laatst zo hebt genoten van je avontuur in India. Interessant verslag met mooie foto's!
Ik kijk uit naar je aankomst op Schiphol a.s. zaterdagmorgen!
Een goede en veilige reis naar huis; ik hoop dat je een beetje kunt slapen in het vliegtuig.
Liefs, mama
-
14 April 2017 - 06:45
Co:
Hoi Diet,
Leuk je verslag te lezen!
Mooie foto's joh!
Succes met pakken en een heel goeie reis!
Liefs,
Co -
14 April 2017 - 06:44
Co:
Hoi Diet,
Leuk je verslag te lezen!
Mooie foto's joh!
Succes met pakken en een heel goeie reis!
Liefs,
Co -
14 April 2017 - 08:41
Hans :
Mooie geschreven slotverslag Vandita!
Ik heb je veslagen steeds met veel plezier en bewondering gelezen.
Wens je een voorspoedige terugreis toe.
Tot ziens in Nederland.
Liefs,
Hans -
14 April 2017 - 11:36
Marjan Dogger:
Hoi Vandita,
Wat leuk om je verslag te lezen.
Wat heb je veel kunnen doen in 3 maanden.
Ik wens je een heel goede en veilige reis terug naar Nederland.
Hartelijke groet,
Marjan -
14 April 2017 - 13:44
Annemarie:
Lieve Vandita! Wat fijn om te lezen dat je verblijf in India zo goed is verlopen! Je hebt te maken gehad met weerstanden, maar uit je verslag maak ik op dat je optimistisch en positief bent ingesteld. Ik wens je nog prettige dagen toe! Tot snel in het koude Nederland! Xxxx -
16 April 2017 - 08:46
Marjo:
Welkom thuis Vandita,
Dankjewel voor je indrukwekkende reisverslagen.
Door jou heb ik veel geleerd over India, boeiend om te lezen, de foto's spraken voor zich.
Wat heb jij veel mensen blij gemaakt!
Sterkte met wennen hier, hele fijne Pasen gewenst.
Hartelijke groeten, Marjo -
16 April 2017 - 12:14
Kirti:
Ha Diet,
Inmiddels ben je al lang en breed weer terug op Ambachtse grond, maar ik zie nu net deze laatste blog pas. Dus ik zat in gedachten toch weer eventjes met je in India hoor!
Je hebt het super gedaan en geen wonder dat ze daar zo blij met jou waren: je bent een topper! Leuk dat ze je (eventjes) stil kregen, dat is een hele prestatie :')
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
